Moskova merkezli sosyalist blokun çöküp dağılacağı konusunda 1990 öncesindeki 20-25 yıllık dönemde alınan istihbârat bilgilerine dayanarak, Washington merkezli kapitalist blokun üst düzeydeki sözcüleri tarafından 500 küsur yıldır büyük çoğunluğunu dönme-devşirmelerin oluşturduğu Türkiye elitlerine hangi mesajların, hangi tâlimatların verildiğini yazacak olsam, nicelerinin beni “derin komplo teorisyeni”, yazdıklarımı ise “nostaljik spekülasyon” diye damgalayacağından şüphem yok.
Bu sebepledir ki, aynı riski kısmen taşıyor olsa da, sosyalist blokun dağılmasından îtibâren yaşadığımız, yaşamakta olduğumuz süreci îzâha çalışmakla yetineceğim.
O safhada kapitalist blokun en üst düzeydeki egemenleri ile Türkiye’nin en üst düzeydeki elitleri arasında şöyle bir diyalog geçtiğine sanki oradaymışım gibi emînim:
-Biz artık dünyânın tek süper gücüyüz, bizim irâdemize karşı gelebilecek başka bir güç merkezi yoktur ve bundan sonra oluşması da mümkün değildir, çünkü buna izin vermeyeceğiz. Şu halde devletinizin kurucusu Atatürk’ün en fazla üzerine titrediği kavram olan fakat NATO’ya girebilmek uğruna önemli ölçüde vazgeçtiğiniz bağımsızlık kavramını zihninizden tamâmen silin. Bu da yeterli değil; millî-üniter devlet kimliğinden yavaş yavaş uzaklaşmak, yönettiğiniz topluma egemen olan tek millet, tek devlet, tek bayrak, bölünmez-bölünemez vatan zihniyetini yıkmak zorudasınız. Çünkü bu kavramlar bizim kurmak istediğimiz ve şüphesiz bizim yöneteceğimiz tek dünyâ devletinin ön modeli olan dünya konfederasyonu projemizle bağdaşmıyor. Biz, mevcut bütün millî devletleri etnik kimlik ve mezhepler temelinde parçalamak ve binlerce küçük devletçik oluşturmak kararındayız. Bu devletçikler iç işlerinde bizim çizdiğimiz sınırlar dâhilinde serbest fakat özellikle ekonomik ve askerî açıdan bizim irâdemize tâbi olacaklar. Bunun için Türk ordusunun bugünkü statüsünü değiştirmek, devlet ve toplum üzerindeki gücünü ve îtibarını sarsmak zorundayız. Zâten çok ileride bütün devletçiklerin ordularını tasfiye edecek ve yerlerine polis gücünü ikâme edeceğiz. Türkiye’de şimdiye kadarki baskıcı laiklik anlayışıyla bizim düşündüklerimiz yapılamaz. Toplumunuzda dînin ne kadar önemli bir yeri olduğunu ve yüzde yetmişlik bir kesimin düşünce ve davranışlarını yönlendiren en önemli unsurun din olduğunu biliyoruz. Devletinizin bizim istediğimiz şekilde dönüştürülebilmesi, ancak ve ancak dindar olarak tanınmış politikacılar eliyle yapılabilir. Bu yolu açabilmek için, bir süre laiklik adına toplum üzerinde uygulanan baskıların arttırılmasını ve yüzde yetmişi muhâfazakâr olan seçmenlerin büyük çoğunluğunun hiç farkına varmadan bizim istediklerimizi yapmaya âmâde fakat dindar olarak bilinen politikacıların kucağına itilmesini gerekli görüyoruz. Bu planın uygulanması sürecinde rol alacak savcı, hâkim, subay gibi teknisyenler de bizim planımıza hizmet ettiklerinin farkına varamayacak, laik cumhûriyeti koruma-kollama görevini yaptıklarını zannedecekler. Onlar iktidâra geldiğinde arada sırada bizim aleyhimizde yapmak gereğini duyacakları konuşmaları genellikle duymamış gibi davranacak ve dindar kitlelerin hoşuna gidecek bâzı önemsiz uygulamalarını da tebessüm ederek seyredeceğiz.
-Peki bizim âkıbetimiz ne olacak, hep onların tahakkümü altında mı yaşayacağız?
-Hayır, merak etmeyin, istediklerimizi yaptırdıktan sonra onların îcâbına bakacağız;
-Bunu nasıl yapacaksınız?
-Ayrıntıya girmeye gerek yok; şu kadarını bilin ki, biz ekonomiyi ve kitle psikolojisini silâh olarak kullanmayı çok iyi biliriz. Bizim küçük bir işâretimizle başlayacak büyük bir ekonomik kriz onları tepetaklak etmeye yetecektir. Sonrasında kendi çıkarmış oldukları kânunları başlarına belâ edeceğiz, bizim aleyhimizdeki konuşmalarını ve tebessüm ederek seyrettiğimiz uygulamalarını onları en ağır şekilde cezâlandırmanın gerekçesi yapacağız.
-Uygulanabilir mi bu plan?
-Siz farkında değilsiniz; uygulamaya başladık bile!
***
Evet, plan uygulanıyor ve biz dindar olanımızla, olmayanımızla, hep birlikte o planı bozmak zorundayız.
Bir yanıt bırakın