Ne Kaçkar, ne Ağrı, ne de Altay’ım;
Başımdan gitmeyen kışım var benim.
Kapımda bekleşir, kişner al tayım,
Var, git felek, var, git…İşim var benim!
Geride çiçekli baharlar bekler,
Beride sır vermez duvarlar bekler,
Ötede esrarlı ‘’ha var’’lar bekler;
Hayra yorulası düşüm var benim…
Önümde yol vermez dağlar sıralı,
Ardımda hasatlık bağlar sıralı.
Av mıyım, emrime ağlar sıralı;
Engelli, engelsiz koşum var benim!
Nesne yaşken çürür, susuzken kurur,
Postacı kapıya üç defa vurur,
Elleri yanlarda çağırır durur;
Toprak gibi sadık eşim var benim.
Ben ki, bir yol üzre dikili taşım,
Gerçekle kavgalı, gaybe sırdaşım,
Başıboş hallerden hoş değil başım,
Rabbim, ne belalı başım var benim?
Bir yanıt bırakın