-Alışılmış gösterilerde rol kesenlerin polislerce yakalanan çocuklarını geri almasını duyarlık diye sergileyenlere ithaf olunur.-
Elbet biliyoruz, ana, babasın.
Ne denli incesin, nice kabasın.
Bu çocuklar senden şüphemiz yoktur
Neden başkasına yamalar basın?
Aman mukayyet ol, eller duymasın!
Mutlu ol gönlünce, baba, annesin
Mutlak şefkatin var, etkili sesin.
Evladın üstüne titremen normal,
Acısını Allah hiç göstermesin.
İstikbal onların, bu durum kesin!..
Senin de payın var, amca, dayısın;
Amma niçin böyle hep müraisin?
Uzaktan seyretmek hoş mu geliyor?
Sanma ki sadece boş bir sayısın,
Şenliği başlatan yılkı tayısın…
Gururlan köşeden dayı, amcasın
Keyfine payanda, durak olmasın.
Yapamadıkların bir bir olurken,
Nedir bu somurtuş, nedir bu yasın?
Bu oyun biterse yine başlasın.
Sen de tanıdıksın, hala, teyzesin
Attığın dolmayı civcivler yesin.
Tamam, hayıflanmak, üzülmek hakkın;
Niçin böyle sadist işkencedesin?
Rabbim layığını sana vermesin!
Sen de kurtar günü; teyze, halasın:
Elleri böğründe niye kalasın?
Bir taş da sen uzat yavrucuklara,
Belki böyle olur dertten halasın;
Özlediğin kadar gadan alasın!
Pencere önünde abi, ablasın
Senin kirlenmesin güzel libasın.
El çırpsan duyulmaz, alkış boşuna;
Sevinç göz yaşını gören olmasın.
Bu tabloyu çekip duvara asın!
Sen ki arkalarda abla, abisin
Kaçanı vuracak subay gibisin!
Utançtan yüzünü örttüğün yeter,
Sen mi olanların tek sahibisin?
Senin kadar suçu yoktur İblis’in!…
Taşa biber gazı, suya molotof…
Hangisi işgalci, hangisi Moskof?
Panzerler, tedbirler, alınmış güya
Tertibi savmayan kafalar mı kof?
Hep aynı sahneler, bıktık, aman, of!
Yetin erenlerim, beylerim yetin!
Kökü sarsılıyor koca devletin.
(Tavşan kaç, tazı tut) oyunu baydı,
Sabrı tükeniyor soylu milletin,
Yarınki halimiz bugünden çetin!
Boşluğa düşse de taş başa değer
Rastgelir, kuruya ve yaşa değer.
Ayaklar başlara bela olmuşsa,
Ortada karmaşa,telaşa değer,
Yurtta barış bin bir savaşa değer!…
Bir yanıt bırakın